Falleg saga og mikil og góð sannindi.

Falleg saga og mikil og góð sannindi.


 Sagan segir að tveir vinir hafi gengið í eyðimörk. Á leiðinni fóru  þeir að rífast, og annar vinurinn gaf hinum létt á kjammann. Honum sárnaði,  en án þess að segja nokkuð skrifaði hann í sandinn; '
Í DAG GAF BESTI VINUR
 MINN MÉR, EINN Á ´ANN!' Þeir gengu áfram þangað til þeir komu að vatnslind  og þar fóru þeir út í.

 Vinurinn sem hafði orðið fyrir hinum áður var nærri drukknaður, en  var bjargað af vini sínum. Þegar hann hafði jafnað sig , risti hann í stein;  'Í DAG BJARGAÐI BESTI VINUR MINN MÉR FRÁ DRUKKNUN'.
Vinurinn sem bæði hafði
 veitt honum tiltal og bjargað honum spurði: 'Þegar ég sló þig, skrifaðir þú  í sandinn, og núna skrifar þú í steininn. 'Af hverju?' Hann svaraði: Þegar  einhver gerir þér eitthvað illt áttu að skrifa það í sandinn, þar sem vindur  fyrirgefningar getur eytt því. En þegar einhver gerir þér eitthvað gott þá  áttu að grafa það í stein þar sem enginn getur eytt því.

 'LÆRÐU AÐ SKRIFA SÁRINDI ÞÍN Í SANDINN OG GRAFA HAMINGJU ÞÍNA Í  STEIN'! Það er sagt að það taki mann eina mínútu að hitta sérstaka  manneskju, einn tíma að kunna að meta hana, einn dag að elska hana, en HEILA  ævi að gleyma henni.

Athugasemdir

[Mofi, 22.3.2008 kl. 17:08]

Mjög flott saga, djúpar og fallegar hugsanir þarna á ferð!